Паходы ў музеі і на выставы заўсёды натхнялі мяне, і ў выпадку з «Кніжкай» гэта не стала выключэннем. Пасля вяртання дамоў з Венецыянскага Біеннале ў мяне сфармавалася шмат крэатыўных думак, як пераасэнсаваць беларускае студэнцтва ў кантэксце творчасці.
Перш за ўсё, я сабрала гісторыі актывістаў_к, перачытала іх і задумалася: як зрабіць аповеды унікальнымі, адлюстраваць асабістасць абліччаў. Такім чынам, на кожнай старонцы можна ўбачыць розныя стылі малюнкаў і пісання: недзе аповед ідзе ад першай асобы, недзе — ад трэцяй.